The Basic Principles Of درمان پارکینسون

اکثر افراد مبتلا به مرحله ۲ پارکینسون هنوز هم می توانند به تنهایی زندگی کنند، اگرچه ممکن است متوجه شوند که انجام برخی کارها بیشتر طول می کشد.

همچنین ، در این مرحله ، افراد مبتلا به پارکینسون ممکن است دچار سردرگمی ، هذیان و توهم شوند.  این عوارض بیماری در مراحل بعدی نیز می تواند شروع شود.

همکاری

با گذشت زمان ، اثربخشی داروهای پارکینسون کاهش می یابد.  در مرحله دیررس پارکینسون ، عوارض جانبی برخی داروها ممکن است از مزایای آن بیشتر باشد.

پارکینسون، اختلال سیستم اعصاب مرکزی است که در آن قسمتی از مغز که مسئول حرکات است، درگیر می شود. تخریب عصبی می تواند منجر به کاهش سطح دوپامین شود، ماده شیمیایی مغز که حرکات را کنترل می کند. دوپامین، نقش مهمی را در عملکردهای فیزیکی و ذهنی بر عهده دارد که از جمله آن ها می توان به حرکات اختیاری، ادراک و یادگیری، خلق و خو، حافظه، رفتارهای عمومی اشاره کرد.

اسید چرب امگا ۳، از تخریب و مرگ سلول ها و در نهایت، بیماری پارکینسون، پیشگیری می کند.

۱. عوارض جانبی داروها: فواید بیماری پارکینسون برخی از داروهای خاص که برای درمان مشکلات روانی نظیر روان‌پریشی یا افسردگی مصرف می‌شوند، ممکن است موجب بُروز علائمی نظیر علائم بیماری پارکینسون شوند.

این پمپ ترکیبی از لوودوپا و کاربی دوپا را ارسال می کند.  به منظور استفاده از پمپ ، پزشک باید یک عمل جراحی انجام دهد تا پمپ را در نزدیکی روده کوچک قرار دهد.

در نهایت این سلول‌ها میزان دوپامین را در بدن تنظیم می کنند تا علائم بیماری را کاهش دهند. اما توجه داشته باشید که این تنها یک روش بهبود برای بیماری پارکینسون است و درمان قطعی آن نخواهد بود.

بیماری پارکینسون با وجود برخی علائم قابل تشخیص مشخص می شود. این علائم شامل لرزش یا لرزش غیرقابل کنترل، عدم هماهنگی و مشکلات صحبت کردن است.

افزون بر علائمی که برای بیماری پار کینسون ذکر شد ، برخی علائم وجود دارند که امکان دارد در تمامی افراد به چشم نخورند.

ایجاد لرزش یا در اصطلاح پزشکی ترمور ، در بدن حتی در هنگام استراحت

 سعی کنید شلوار و دامن هایی با بند کمر الاستیک بپوشید زیرا راحت تر از دکمه ها و زیپ ها هستند.

 پارکینسون نتیجه کاهش سطح دوپامین در مغز است.  ممکن است بتوانید سطح این هورمون را به طور طبیعی با غذا افزایش دهید.